مي نويسم سرشار از عشق

براي تويي كه تنها مخاطبِ

دل نوشته هايِ مني

برايِ تو،كه بخواني

و بداني...

دوست داشتنت، در من

بي انتهــــــــــــــــــــاست

ساده بگويم

نگاه زاده علاقه است

وقتی دو چشم روشن عشق

به تو نگاه می‌كند

تو ديگر از آن خود نيستی

كودك می‌شوی، جوان هستی و جوانی نمی‌كنی

رد می‌شوی، پير هستی، می‌مانی

هميشه در پی آن گمشده‌ای هستی

كه با تو هست و نيست

باز در پی آن علاقه پنهان

آن نگاه هميشه تازه هستی

از آن دو چشم روشن

عشق را

در غبار بی‌امان زمان،

جستجو می‌كنی

غافل از اينكه

او ديگر تكه‌ای از تو شده است

سايه‌ای خوش بر دل تو

گوشه گوشه اين خراب

سرشار از عطر نگاه توست،

عـــــــــــــــــــــزيــــــــــــــز

تمام دردهايش آرام مي شود و

هوايش مهتابي...

دلم؛

وقتي به ديدار رويِ ماهت

قرص مي شود

نزديك تر بيا

بگذار لب هايت را ببوسم

پاييز مگر

فصلِ چيدنِ انار نيست؟!

برای لب  برای لب هایت لبی دارم
برای چشمهایت چشمی
برای دستهایت دستی
اما برای دلت ، دلی دارم که خانه ات می شود ، برای همیشه

تــــ♥ــو کـﮧ مـﮯ خَــنـدﮮ

گوشـﮧ هــآﮮ لبــتــ

بـﮧ بـهـشتــ مـﮯ رسـآنـد مـَـرا

و تـَرآنـــﮧ قـلبــتــ دُنـیــآ را

بـﮧ لَبخــنـدﮮ آغِـشـتــﮧ مـﮯ کنــد

کـﮧ یــک لَحـظـه بـﮧ دنـیــآ مـﮯ آیـد

و بـراﮮ همیـشــﮧ

خـآطــره اَش

در ذِهــــטּِ جــآذبــﮧ مــآه و دَریــآ

مـﮯ مـانـــد و

هیـچ آسـمـــآنــﮯ ...

تــوآטּِ انـدآزه کـردטּِ

گرمـــآﮮ ِآטּ را نخـواهـد داشــ ــتــ !...

شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید

مگر مساحت رنج مرا حساب کنید

محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید

خطوط منحنی خنده را خراب کنید

طنین نام مرا موریانه خواهد خورد

مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید

دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم

مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید

در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم

مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید

مگر سماجت پولادی سکوت مرا

درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید

بلاغت غم من انتشار خواهد یافت

اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید

دستامو دریاب ! شب بی‌تو سرده

آیینه کوره ! سبزینه زرده

دستامو دریاب ! کوچه سیاهه

دور از تو تلخم ! دستا

ت پناهه