دل قلک نیست که ....وقتی شکستیش چیزی گیرت بیاد ...نهایتش خودت ازش میایی بیرون که دیگه ..؟؟ارزشی نداری....

نشد یک لحظه از یادت جدا دل ! زهی دل ، آفرین دل ، مرحبا دل!

زدستش یک دم آسایش ندارم ، نمی دانم چه باید کرد با دل ؟

هزاران بار منعش کردم از عشق ، مگر برگشت از راه خطا دل . . . !

به چشمانت مرا دل مبتلا کرد ، فلاکت دل ، مصیبت دل ، بلا دل !

از این دل داد من بستان خدایا ، زدستش تا به کی گویم : خدا ، دل !

درون سینه آهی هم ندارد ، ستمکش دل ، پریشان دل ، گدا دل !

به تاری گردنش را بسته زلفت ، فقیر و عاجز و بی دست و پا دل !

بشد خاک و زکویت برنخیزد ، زهی ثابت قدم دل ، با وفا دل !

زعقل و دل دگر از من مپرسید ، چو عشق آمد ، کجا عقل و کجا دل !

تو لاهوتی ، ز دل نالی ، دل از تو ، حیا کن ، یا تو ساکت باش یا دل !

اقبال لاهوری

• خدایا بشکن این آیینه ها را...
• که من از دیدن آیینه سیرم...
• مرا روی خوشی از زندگی نیست...
• ولی از زنده ماندن نا گزیرم
• از آن روزی که دانستم سخن چیست...
• همه گفتند : این دختر چه زشت است...
• کدامین مرد او را می پسندد؟؟؟دریغا دختری بی سرنوشت است...
• چو در آیینه بینم روی خود را...درآید از درم غم با سپاهی
• سیه روزی نصیبم کردی اما...
• نبخشیدی مرا چشم سیاهی...
• به هرجا پا نهم از شومی بخت...نگاه دلنوازی سوی من نیست
• از این دلها که بخشیدی به مردم...یکی در حلقه ی گیسوی من نیست
• مرا دل هست...اما دلبری نیست
• تنم دادی ولی جانم ندادی
• به من حال پریشان دادی اما... سرزلف پریشانم ندادی
• به هرجا ماهرویان رخ نمودند...نبردم توشه ای جز شرمساری
• خزیدم گوشه ای سر در گریبان...به درگاه تو نالیدم به زاری
• چو رخ پوشم ز بزم خوب رویان...همه گویند : او مردم گریز است
• نمی دانند زین درد گران بار...فضای سینه ی من ناله خیز است
• به هر جا همگنانم حلقه بستند...نگینش دختری ناز آفرین بود
• ز شرم روی نازیبا درآن جمع...سر من لحظه ها بر آستین بود
• چو مادر بیندم در خلوت غم...ز راه مهربانی مینوازد
• ولی چشم غم آلودش گواه است...که در اندوه دختر می گدازد
• به نام آفرینش جغد کورم...که در ویرانه هم نا آشنایم
• نه آهنگی مرا ...تا نغمه خوانم
• نه روشن دیده ای... تا پرگشایم
• خدایا بشکن این ایینه ها را...که من از دیدن آیینه سیرم
• مرا روی خوشی از زندگی نیست...ولی از زنده ماندن نا گزیرم
• خـــــــــــــــداوندا !
• خطا گفتم ببخشای...تو بر من سینه ای بی کینه دادی
• مرا همراه روی ناخوشایند...دلی روشن تر از ایینه دادی
• مرا صورت پرســـــــــــتان خوار دانند
• ولی سیرت پرســــــــتان می ستایند
• به بزم پاک جانان چون نهم پـــــای...در دل را به رویم میگشایند
• میان سیـــــــــــرت و صـــــــــــــورت خــــــــــــــدایــــــــــا !
• دل زیبا به از رخسار زیـــــــــباست
• به پاس سیــــــــــــرت زیبا...کریمـا !
• دلـــــم بر زشـــــــــــــــتی صـــــــــــورت شکیــــــــــــباست

*** کسی دیگر نمیکوبد در این خانه ی متروک و ویران را ***

*** کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم ***

*** و من چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند ***

*** و من گریان و نالانم و من تنهای تنهایم ***

*** درون کلبه ی خاموش خویش اما... ***

*** کسی حال من غمگین نمیپرسد ***

*** و من دریای پر اشکم که طوفانی به دل دارم ***

*** درون سینه ی پر جوش خویش اما... ***

*** کسی حال من تنــــــــــــــها نمیپرسد ***

*** و من چون تک درخت زرد پاییزم ***

*** که هردم با نسیمی میشود برگی جدا از او ***

*** و دیـــــــــــــــگر هیــــــــــــچ از من نمیـــــــــــــــــماند ***

• یکی همدرد خود در وسعت دنیا نمیبینم...
• غریقی رو به مرگم ساحل دریا نمیبینم...
• همه عاشق نما...اما به بعد از عشق و سرمستی...
• کسی با چشم تر در بستر غم ها نمیبینم...
• تو شمع محفل دلدار خود هستی و من شادم...
• تو را چون خود غمین و ...خسته و...تنها نمیبینم...
• مده پندم که این دنیا زمان شاد هم دارد...
• که بی تو روزهای شاد در دنیا نمیبینم...
• مده امید بهر
  
  ساعتی دیدار فردا را...که من میمیرم و دانم که فردا را نمیبینم
  

سردش بود...

دلم را برایش سوزاندم...

گرمش که شد با خاکسترش نوشت،

خداحافظ...