ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست
چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست
از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام
ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست
ساده نیست...!

من بودم
تو
و یک عالمه حرف...
و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد!!!
کاش بودی و
می فهمیدی
وقت دلتنگی
یک آه
چقدر وزن دارد

می‌گویــنــد : نویسنده‌ها « سیــــــگار » می‌کشند…!

نقاش‌ها « تابــــلـــــو »

زندانی‌ها « تنهـایــی »

دزدها « ســَــــرک »

مریض‌ها « درد »

بچه‌ها « قــَد »

و من برای کشیدن

« نــفــــس‌های تـــو » را انتخــاب می‌کنم …

•

*************************
***********


گفتا تو از کجایی که آشفته می نمایی......
.......

بقیه دلنوشته ها  در ادامه مطلب ................

باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی :  خوبم …

یک شب یک غریبه میاد میشه همه کَست …
و
یک شب همه کَست میشه یک غریبه …

دل قلک نیست که ....وقتی شکستیش چیزی گیرت بیاد ...نهایتش خودت ازش میایی بیرون که دیگه ..؟؟ارزشی نداری....

من از تمام آسمان یک باران رو میخواهم......ازتمام زمین یک خیابان رو......وازتمام تو.......یک دست......که قفل شود در دست من ....

با گوشیت چیکار کردی، که

هرچی زنگ میزنم ،

میگه؛

مشترک مورد نظر خوشگله، بوسیدنش مشکله!!

تو هر شهر دنیا که بارون بیاد 

خیابونی گم میشه تو بغض و درد 
تو بارون مگه میشه عاشق نشد؟ 
تو بارون مگه میشه گریه نکرد؟ 

مگه می‌شه بارون بباره ولی 
دل هیشکی واسه کسی تنگ نشه 
چه زخم عمیقی توی کوچه‌هاست 
که بارون یه شهرو به خون می‌کشه 

تو هر جای دنیا یه عاشق داره 
با گریه تو بارون قدم می‌زنه 
خیابونا این قصه رو می‌دونن 
رسیدن سرآغاز دل کندنه 

هنوز تنهایی سهم هر عاشقه 
چه قانون تلخی داره زندگی 
با یه باغی که عاشق غنچه‌هاست 
چه جوری می‌خوای از زمستون بگی 

یه وقتا یه دردایی تو دنیا هست 
که آدم رو از ریشه می‌سوزونه 
هر عشقی تموم می‌شه و می‌گذره 
ولی خاطرش تا ابد می‌مونه 

گاهی وقتا یه جوری بارون میاد 
که روح از تن دنیا بیرون می‌ره 
یکی چتر شادی‌شو وا می‌کنه 
یکی پشت یه پنجره می‌میره 

تو هر جای دنیا یه عاشق داره 
با گریه تو بارون قدم می‌زنه 
خیابونا این قصه رو می‌دونن 
رسیدن سرآغاز دل کندنه 

هنوز تنهایی سهم هر عاشقه 
چه قانون تلخی داره زندگی 
با یه باغی که عاشق غنچه‌هاست 
چه جوری می‌خوای از زمستون بگی 

ساده بودی مث سایه .. مث شبنم رو شقایق 
مث لبخند سپیده .. مث شب گریه‌ی عاشق 

بی تو شب دوباره آینه .. روبروی غم گرفته 
پنجره بازه به بارون .. من ولی دلم گرفته 

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم 
عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم 

وقت راهی شدن تو .. کفترا شعرام‌و بردن 
چشام از ستاره سوختن .. من‌و به گریه سپردن 

رفتی و شب پر شد از من .. از من و دلواپسی‌ها 
رفتی و من‌و سپردی .. به زوال اطلسی‌ها 

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم 
عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم 

ای که بی تو خودمو تک و تنها می‌بینم
هر جا که پا میذارم تو رو اونجا می‌بینم

یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود
قصه‌ی غربت تو قد صد تا قصه بود

یاد تو هر جا که هستم با منه
داره عمر منو آتیش میزنه

تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد
گونه‌های خیسمو دستای تو پاک می‌کرد

حالا اون دستا کجاس اون دوتا دستای خوب
چرا بیصدا شده لب قصه‌های خوب

من که باور ندارم اون همه خاطره مرد
عاشق آسمونا پشت یک پنجره مرد

آسمون سنگی شده خدا انگار خوابیده
انگار از اون بالاها گریه هامو ندیده

یاد تو هرجا که هستم با منه
داره عمر منو آتیش میزنه

دلم آرامش دریایی میخواهد !

 که در پس تلاطم موجهایش

 صدای عشق نوازشگر لحظه هایم باشد...

 " دلم تو میخواهد "

 با لبخند یاسی ات....

 که به یکباره مست میکند

 تمام مرا...

 عشق های افراطی بلوغ،

 عزیزم های کلیشه ای،

 وابستگی های کودکانه

 ... نمیخواهم...

 دلم تویی میخواهد که سکوتم را معنی کند...

مادربزرگم می گفت: دل هر آدمی دری دارد…

باید باز کنی درِ دلت را رویِ لبخندها…

می گفت: هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند کلیدِ دل آدم دست خودش نیست

می گفت: کلیدها را پخش کرده اند بین آدمها و هر کس یکی برای خودش برداشته

می گفت : بلند شو و بگرد بگرد ببین کلید قلبِ چه کسی در دستِ توست و ببین کلید قلبت کجاست؟!

نبـــــــــوده...

.

نیســــــت...

.

نخواهــــد بود...

.

کسی عزیـــزتر از تــــــــــــو برای من...

.

می آیــــــی

"تپش قلبــــــم"

دوچندان میشود

"سخن" میگویـــــی

دل بــــی تاب "بی قــــرارتر" میشود

لحظه ها آماده عاشـــــق شدن

یک آسمان "عشــــــق"

ارزانی "نگاهـــــم" میکنی

و من مات و مبهوت

در دلـــــم میگویم

عجب "حکایت غریبــــی" است

حکایت "یک عشــــق" و

" دو دل بی تاب"

• در من... غم بیهودگی ها میزند موج
• در تو ...غروری از توان من فزون تر
• در من نیازی میکشد پیوسته فریاد
• در تو گریزی می گشاید هر زمان پر
• ای کاش در من آرزویت جان نمی یافت
• ای کاش دست روز و شب با تاروپودش...
• از هر فریبی رشته ی عمرم نمی بافت
• اندیشه ی روزوشبم پیوسته این است
• من برتو بستم دل!!!
• دریغ از دل که بستم...در پای بت هایی که باید میشکستم
• در من غم بیهودگی ها می زند موج
• در تو غروری از توان من فزون تر...
• 

بعضی شب ها

قرص ها هم آلزایمر می گیرند!

یادشان می رود

که خواب آورند نه یاد آور!

تشنه ي چشماتم

مــــــنو

سيرابم كن!

گــَلـــــــُـوے آدَم را

بایَد گاهــــــــــے بِتـَراشَنـد ...

تا براے دٍلـتَنگـــــــــے هاےِ تـازه جـا باز شَــوَد

دٍلتـَنگـے هایــے ڪِه جـــــــــایِشان نـَه دَر دِل

ڪِه دَر گــَلــــــــوےِ آدَم استــــ

دِلتنگـے هــــــــــایــے ڪِه مے تَواننَــد آدَم را خَفـِـه کـُننـَـد . .

زرد است که لبریز حقایق شده است

تلخ است که با درد موافق شده است

شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی

پائیز بهاری است که عاشق شده است

گفتند :

به اندازه ی گلیم هایتان

و به اندازه ی دهان هایتان

اما… حرفی از وسعت آرزو هایمان نزدند …

من را نگاه كن كه دلم شعله ‌ور شود

بگذار در من این هیجان بیشتر شود

قلبم هنوز زیر غزل لرزه‌های توست

بگذار تا بلرزد و زیر و زبر شود

من سعدی‌ام اگر تو گلستان من شوی

من مولوی سماع تو برپا اگر شود

من حافظم اگر تو نگاهم كنی اگر

شیراز چشم‌های تو پر شور و شر شود

«ترسم كه اشك در غم ما پرده‌در شود

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود»

آنقدر واضح است غم بی تو بودنم

اصلا بعید نیست كه دنیا خبر شود

دیگر سپرده‌ام به تو خود را كه زندگی

هر گونه كه تو خواستی آنگونه سر شود

دلتنگی خوشه ی انگور سیاه است

لگدکوبش کن…

لگدکوبش کن…

بگذار ساعتی سربسته بماند

مستت می کند اندوه …

كوه با نخستين سنگ ها آغاز ميشود

و انسان با نخستين درد

من با نخستين نگاه تو آغاز شدم

مثل گنجشک کوچکی هستم

خسته از حوضهای نقاشی؛

می‌شود آسمان من باشی؟

دلتنگی یعنی

اذان مغرب

به افق چشم های کسی!

كاش چون پاييز بودم

كاش چون پاييز خاموش و ملال انگيز بودم

برگهاي آرزوهايم يكايك زرد ميشد

آسمانِ سينه ام پر درد ميشد

اشكهايم همچو باران،دامنم را رنگ ميزد

وه... چه زيبا بود... اگر پاييز بودم...

آنان که زندگی را بستری از گلهای سرخ میدانند...

همیشه از خوارهای آن شکایت میکنند...

غافل از اینکه هر خوار پله ایست برای به دست آوردن یک گل سرخ

• میان عابران تنها تر از من هیچکس نیست...
• کسی اینجا به فکر این غریبه در قفس نیست
• دلم امشب برایت تنگ تنگ است...
• فقط در دستهای گرم تو مردن قشنگ است
• 

• تو هم درد مرا درمان نخواهی داد ...میدانم
• فقط آرامشم را میدهی بر باد...میدانم
• علی رغم تمام لحظه های آشناییمان
• تو هم روزی نخواهی کرد از من یاد...میدانم 
•  
  

در تلاطم آغوشت

احمقانه است شناگر ماهري بودن

در تـــــــــــــــــــــــــــــو

تنها بايد غــــــــــــــــــرق شد.....

مي نويسم سرشار از عشق

براي تويي كه تنها مخاطبِ

دل نوشته هايِ مني

برايِ تو،كه بخواني

و بداني...

دوست داشتنت، در من

بي انتهــــــــــــــــــــاست

ساده بگويم

نگاه زاده علاقه است

وقتی دو چشم روشن عشق

به تو نگاه می‌كند

تو ديگر از آن خود نيستی

كودك می‌شوی، جوان هستی و جوانی نمی‌كنی

رد می‌شوی، پير هستی، می‌مانی

هميشه در پی آن گمشده‌ای هستی

كه با تو هست و نيست

باز در پی آن علاقه پنهان

آن نگاه هميشه تازه هستی

از آن دو چشم روشن

عشق را

در غبار بی‌امان زمان،

جستجو می‌كنی

غافل از اينكه

او ديگر تكه‌ای از تو شده است

سايه‌ای خوش بر دل تو

گوشه گوشه اين خراب

سرشار از عطر نگاه توست،

عـــــــــــــــــــــزيــــــــــــــز

تمام دردهايش آرام مي شود و

هوايش مهتابي...

دلم؛

وقتي به ديدار رويِ ماهت

قرص مي شود

نزديك تر بيا

بگذار لب هايت را ببوسم

پاييز مگر

فصلِ چيدنِ انار نيست؟!

ما گنهکاریم،آری جرم ما هم عاشقی است

آری اما آنکه آدم هست و عاشق نیست ،کیست؟

زندگی بی عشق، اگر باشد، همان جان کندن است

دم به دم جان کندن ای دل کار دشواری است،نیست؟

زندگی بی عشق، اگر باشد، لبی بی خنده است

بر لب بی خنده باید جای خندیدن گریست

زندگی بی عشق اگر باشد،هبوطی دائم است

آنکه عاشق نیست،هم اینجا هم آنجا دوزخی است

عشق عین آب ماهی یا هوای آدم است

می توان ای دوست بی آب و هوا یک عمر زیست؟

تا ابد در پاسخ این چیستان بی جواب

بر در و دیوار می پیچد طنین چیست؟چیست؟